بهار بدون فشتنق
بهار بدون فشتنق
بهار بدون فشتنق
نشد مُیسرم که باز هم به نوبهار
که خاکبوس فرش آستان تو باشم
میهمان گرد و خاک خشک تو گردم
تا میهمان آبی آسمان تو باشم
زمانه بی رحم چنان نکرد دوباره
که باز هم به آغوش خویش گیرمت
که راه صحرای تو را پیاده بگزینم
تا دامن باز سرخ را به پیش گیرمت
علیرضا عابدیان بادی - 1401/01/04 تهران
[ بازدید : 145 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]