قسمت یازدهم :

برخی کلمات محلی و غلیظ سبزواری

مرغاشو = لانه مرغ

مَ = بگیر- بستان

می = مو

میو = داخل

ملسی = نوعی غذای محلی

نِمِزدگر = بعد از ظهر

نِمزَه = نامزد

نظامي : زير شلوار زنانه

ننه = مادر

نُو = نان

نُماشُم =سرشب

نلی = تشک

نلی چه = تُشک کوچک

هم زُلف = باجناق

هَرَسَه = مترسک

آولَه : به تاول دست گفته می‌شود.

چروا : در گویش قدیم به الاغ اتلاق میشده است .

گولو : تکان دادن ( تکان دادن درخت جهت جمع آوری محصول ).

گوش ور خوجاو : کنایه از گوش به زنگ و آماده برای انجام کاری .

گُر ماست : غذایی تهیه شده از شیر تازه گوسفندی که چوپانان در صحرا درست و استفاده مینمایند .

کِلِوَنگ : به معنای منتظر ، سرگردان.

ایشْتاو : به معنی عجله داشتن .

لق جُق (صداي ماست ترشيده)

لُق لُق (صداي آب جوشيده)

قل قل (صداي آب سماور)

كُر كُر (صداي آتش)

مُس مُس (تنبلي)

لَك لَك (صداي آب خوردن سگ)

فِش فِش (صداي مار)