من و آبادی فشتنق

من آبادی فشتنق را به هر ماهی و سالی دوست دارم

خارها و تیغ ها ی تپه های خشک و خالی دوست دارم

کوچه ها دیواره هایش همگی خاطره و تاریخ است

من همه جایش همه را دیوانه وار و لااُبالی دوست دارم

آسمانش چون شرابی ست رنگ آبی های دریاست

جرعه ای از آسمان آبیش حالی به حالی دوست دارم

ارتفاعات نظرگاه و شِملق و چشمه خُردی و النگ بیدی

چارطاقی دیو و رود ریوندش وان حوالی دوست دارم

کوله بار و قلم و چند ورقی همره آواز سه گاه ایرج

تا بلندی چراغدون میروم چون بی خیالی دوست دارم

علیرضا عابدیان بادی ( روستای فشتنق 1396/07/08 )