آسمان روستا ( شعر )
کنون به روستایم
روستای فشتنق
و سکوت مرموز
ناله سوختن چوب
سوسک تنها
علفهای هرز
و حیرت بزرگ
کنون به روستایم
با لاجورد آسمانش
و سنگها و کلوخها و ریگها
دلم آتشکده بُرزین مهر
و در نفسهایم رودخانه ریوند جاری ست
و نیاکان ما
نه پرستندگان آتش
بل ستایشگران روشنایی بوده اند
مگر نه اینکه خداوند
نور زمین و آسمانهاست
علیرضا عابدیان بادی مهرماه 1395 ( روستای فشتنق )
[ بازدید : 268 ] [ امتیاز : 4 ] [ نظر شما : ]