چهار طاقی موسوم به ( آتشکده آذربُرزین مهر ) شعر
گفته بودند که زیارتگاه است
و به جایی ست شگفت در دل کوه
بر سرم زد که روم پای پیاده به تماشاگه راز
تا که رفتم به دل کوه همه رقص فشان
و تماشا کردم
چارطاقی ست سترگ
آشیان ساخته ای از اجداد
جایگه عارف و رند است و خراباتی و مست
رسم و آئین درست
پاکی و راستی است بنیادش
قرنهاست در دل کوه
تنها هست
که به جایی نرسیدست غم و فریادش
همچو بنشسته عقابی ست به قرنها مغرور
دست ساییدم به تن دیوارش
ناله برخاست شگفتا
از دل بیمارش
بوی زرتشت به مشامم پیچید
ناگهان پرتوی از صبح اهورا به دل کوه دمید
من و اندیشه به چشمم دیدیم
چه کسانی و به زحمت
و کدامین ایمان
چارطاقش بر زمین ساخته اند بر دل کوه
با چه امید و چنان رنجیدند
بی غم و بی اندوه
علیرضا عابدیان بادی ( مهر ماه 1395 ) روستای فشتنق
[ بازدید : 548 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]